میهن پرستی وملیت گرایی مبحثی است که از دیرباز موردتوجه ملیتهای مختلف قرارگرفته است افرادمیهن پرست وطن خویش رابهترین سرزمین برای زندگی وملیتشان رابرترین ملیت دانسته وبرای حفظ ارزشهای این چهارچوب حاضربه فداکردن جان خویشتن نیز هستندواین حس عمیق افراد ان ملت راتشویق به انسجام ووحدت با یکدیگرکرده به گونه ای که کوربن درمورداتحاد ایرانیان چنین میگوید(هنگامی که وارد ایران میشوم احساس میکنم اسمانها وزمین به هم متصلند!)
هم چنین گاهاباعث استقلال وبی نیازی یک ملت ازسایر ملتها میشودبه گونه ای که افراد ملیت گرا به علت احساس برتری دست اوردهای قومی خویش را به دست اوردهای بیگانگان ترجیح داده وحتی ازمنافع خویش در بیرون ازچهارچوب وطن صرفه نظرمیکنند مانند: ایشان
این احساس درنگاه اول موردپذیرش وگاها تحسین افرادقرارمیگیرد اما میزان معایب نسبت به محاسنش نسیبی ان بیشتراست ازجمله معایب این تعصب افراطی ظلم به سایرملتها (راه اندازی نظامهای برده داری ؛عقایدامروز صهیونیسم؛استعمار؛نابرابریهای نژادی و...)ومحدود کردن یک ملت درچهارچوب وطن وهم چنین عدم پذیرش ضعفهای خود ازسایرین ودرجازدن وعقب گرد ان ملتها میشود
ومضرترین ضعف چنین عقیده ای این است که باعث تفرقه میان افراد هم عقیده درسطح جهان شده و تفرقه وچندگانگی بین افراد گروه باعث ستیز میان انها شده وانها را ازهدف اصلی خویش باز میداردولذادر دین اسلام نژاد و ملیت مطرح نیست و آنچه ملاک برترى است تقواست. امام خمینی(ره) هدف اسلام را این گونه تشریح مىکنند: اسلام آمده است تا تمام ملل دنیا را، عرب را، عجم را، ترک را، فارس را همه را باهم متحد کند و یک امت بزرگ به نام امت اسلام در دنیا برقرار کند. لذا ترویج حس ملىگرایى را نیز برنامهاى در راستاى تقابل با ایجاد امت واحد اسلامى مىدانند و مىفرمایند: “نقشه قدرتهاى بزرگ و وابستگان آنها در کشورهاى اسلامى این است که این قشرهاى مسلم را که خداى تبارک و تعالى بین آنها اخوت ایجاد کرده است و مومنان را به نام اخوت یاد فرموده است از هم جدا کنند و به اسم ملت ترک، ملت کرد، ملت عرب، ملت فارس از هم جدا کنند، بلکه باهم دشمن کنند و این درست برخلاف مسیر اسلام است و مسیر قرآن کریم.” حضرت امام(ره) کسانى را که به نام ملیت و فرقهگرایى بین مسلمانان تفرقه و جدایى مىاندازند، لشکرهاى شیطان و مخالفان قرآن کریم معرفى مىکنندوبرقرای یک امت واحد اسلامی برای تحقق مدینه فاضله الزامی است.